De transformatie
Het verslag over de voorbereiding en feestelijkheden rond de omvorming van 41 Pantser- naar Lichte Brigade op 1 juli 1992, zal kort na deze datum zéker de kolommen van Griffioen hebben gehaald. Wij troffen het verhaal echter aan in een jubileumuitgave van dat blad (1993), als onderdeel van de geschiedenis over de 30-jarige aanwezigheid van Nederlandse troepen in Seedorf.
Voorbereidende werkzaamheden
De vastgestelde datum voor de overstap was 1 juli. Dat betekende dat er voor die tijd veel werk verzet moest worden. Om al dit werk te coördineren werd op de brigadestaf een projectofficier aan het werk gezet, kapitein Dubbeldam, normaliter van de sectie NBC. Dubbeldam mocht zich gaan bezighouden met de gehele planning en uitvoering van de feestdag 1 juli. „Inhoud geven aan de omvorming”, noemde hij het. De voorbereidingen voor deze omvorming begonnen al negen maanden van tevoren.
Zo moest de vernieuwde eenheid ook een nieuw logo, een nieuw, herkenbaar, eigen teken krijgen. Daarvoor werd een ontwerpwedstrijd georganiseerd. Een twaalftal ontwerpen kwam binnen en kon aan een commissie worden voorgelegd. „Om sommige ontwerpen hebben we vreselijk moeten lachen”, aldus de kapitein, „erg grappig maar niet echt wat we bedoelden.” Uiteindelijk won het ontwerp van kapitein De Brie van het Commando Nederlandse Troepen met een staande Griffioen, iedereen kent ‘m intussen wel.
Kapitein Dubbeldam kon zich, nadat het logo was goedgekeurd door de Traditiecommissie van de KL, gaan bezighouden met het doorvoeren van het embleem. Alle logo-dragers, of dat nou visitekaartjes, onderdeelssjaaltjes, briefpapier of muurschildjes zijn, alles moest van een nieuwe Griffioen worden voorzien.
Naarmate de oprichtingsdag van de Lichte brigade dichterbij kwam, begon het programma steeds meer contouren te krijgen. En het projectteam rond kapitein Dubbeldam werd steeds beter bezet. Financiële experts, logistiekelingen, horeca-mensen en ontspanners, iedereen had wel een eigen taak.
Het dagprogramma
De ochtend begon met een drukbezocht brigade-appèl op de plaat, waarbij ook veel buitenlandse gasten aanwezig waren. De hele brigade stond aangetreden en zag toe hoe 43 Tankbataljon, symbolisch in een tank, uit de slagorde van de brigade verdween en 104 Verkenningsbataljon erbij kwam. De officiële omvorming was met de uitreiking van het nieuwe brigadevaandel, door divisiecommandant Kosters aan brigadecommandant Kraak, een feit. De feestdag kon beginnen.
De rest van het ochtend- en een groot deel van het middagprogramma was gereserveerd voor de brigade-sportdag. Op allerlei onderdelen, variërend van zwemmen, touwtrekken en biatlon tot volley- en voetbal, traden teams van de eenheden sportief tegen elkaar aan. Iedereen werkte zich in het zweet, wat met een prettig zonnetje op deze zomerse dag ook niet moeilijk was. Het sportieve gedeelte werd afgesloten met een zogenaamd ‘commandantenspel’, waarbij de commandanten de eer van de eigen eenheid tegen elkaar moesten verdedigen. Bij de prijsuitreiking wist een blijde generaal Kraak, zichtbaar vergenoegd over de prestaties van zijn eenheden, het publiek zelfs tot een ‘wave’ te bewegen.
Ook begon ’s middags de kermis, met daarop een octopus, botsauto’s en meer vermakelijke attracties. De mechanische stier trok veel belangstelling. Maar de kloof tussen belangstelling en deelname was soms toch wel groot. Voor de kleintjes was er een draaimolen uit Nederland ingehuurd. Het MPV-peloton verzorgde tussendoor een hapje en een drankje als een soort training voor wat ze die avond te wachten zou staan. „Een barbecue van in totaal 110 meter lengte met 2.500 kilo houtskool voor in totaal 4.000 personen”, zo wist de projectofficier te melden.
‘Høken’ met Normaal, genieten van Fragment en… ballet!
Op dezelfde plaats waar ’s ochtends nog heel officieel de brigade was omgevormd, was die avond een open-air restaurant uit de grond gestampt, dat aan duizenden mensen plaats bood. Na de barbecue konden vooral de dienstplichtigen hun hart ophalen. Op de rol voor die avond stonden Fragment, Normaal en het Jos Dolstraballet. „Ballèt? En ballet voor de mannen? Oké, twee bands, prima, maar een dansclubje… da’s toch alleen iets voor vrouwen?”, was voor de optredens hier en daar op te vangen. Maar met deze keus schoot de O&O groep midden in de roos.
Al warm van het eerste Normaal optreden, wat overigens met emmers bier weer snel bekoeld werd (hoezo mot je bier drinken?), volgde het eerste optreden van de Dolstra-dames. Compleet gefascineerd stond het publiek toe te kijken. ,,Goh, wat kunnen die goed dansen”, stond op de gezichten te lezen. En het enthousiasme werd alleen maar groter, naarmate de optredens vorderden. Zo groot zelfs dat op een goed moment ‘ordetroepen’ de mannen achter de dranghekken moesten houden. Een groot deel van de toeschouwers zal de volgende keer zeker met andere ogen naar een showballet kijken. Tevreden en goedgehumeurd werd de oprichtingsdag besloten, een goed teken voor de nieuwe brigade.
Seedorf40 