Hoe gaat het nu met Peter?
Ik heb een mooie jeugd gehad als oudste van een gezin met 8 kinderen, 5 jongens en 3 meiden. Wel altijd veel en vroeg moeten werken maar daar krijg je niks van. Mijn vader had een groentewijk langs de straten, en mijn moeder stond in de winkel. Ik ging vaak om 4 uur met mijn vader naar de veiling, en bij terugkomst gingen we dan de auto en winkel bijvullen. Als dat klaar was ging ik naar school, en uit school weer bestellingen rondbrengen.
Na de lagere school eerst naar de LTS, en later naar de MTS maar deze heb ik niet afgemaakt, en ben gaan werken als timmerman. Begonnen bij een plaatselijke aannemer en daarna om de 2 jaar naar een andere baas in de grote bouw. Zo heb ik een hoop plaatsen leren kennen in Noord en Zuid-Holland.
Na mijn diensttijd ben ik weer begonnen bij mijn eerste baas tot ik reageerde op een advertentie om onderhoudstimmerman te worden bij de Gemeente Velen, en ik werd zowaar nog aangenomen ook! Dat was in 1978. Dat heb ik gedaan tot 1995, toen werd de afdeling Onderhoud opgeheven en ik intern solliciteerde naar de functie van Bode op het Stadhuis. Waar ik de functie van chauffeur van het college (Burgemeester en Wethouders 5 stuks) nieuw leven heb ingeblazen, en dus meteen de chauffeur werd van deze mensen, waardoor ik heel veel van Nederland, België en Duitsland gezien heb. Wat bij deze functie wel hoort is dat ik veel uren maakte; vaak wel 18 uur per dag. Dit werk heb ik gedaan tot 16 februari 2011 en mocht toen stoppen met werken.
Ik ben toen eerst mijn overuren gaan opmaken tot augustus 2011 en nu bezig mijn levensloop uren op te maken tot augustus 2012 waarna ik in de VUT mag.
Nu ik thuis ben heb ik het nog steeds erg druk: mijn eigen huis weer verbouwen, de huizen van mijn kinderen verbouwen, en ik heb ook nog een volkstuin waar je genoeg werk aan hebt. Ik zit bij deze vereniging ook nog in de bouwcommissie. Verder fiets ik in de zomer regelmatig, en in de winterperiode wandel ik.
Na mijn diensttijd had ik me voorgenomen om een jaartje regelmatig te gaan stappen met mijn vrienden, lekker de beest uithangen, maar kreeg op 1april 1971 verkering met Wil. Wij zijn in 1973 getrouwd en hebben twee kinderen. Onze dochter Wendy werd in 1975 geboren en onze zoon Pascal in 1977. Maar deze zijn allang de deur uit, wonen wel in onze gemeente (mijn dochter in IJmuiden en mijn zoon in Santpoort, alle twee samenwonend) en hebben elk twee kinderen waar ik veel plezier aan beleef.
Mijn vrouw Wil heeft haar hele leven in verschillende slagerijen gewerkt, alleen toen de kinderen nog klein waren was ze thuis. In 2004 werd bij haar borstkanker geconstateerd, waarna een operatie volgde, toen bestralingen en daarna chemo. Waarna alles er weer redelijk positief uitzag.
Maar in 2007 werd op twee plaatsen huidkanker gevonden, weer opereren en daarna ging weer alles goed tot zij in 2008 opeens een andere stem kreeg. Weer terug, en na vele controles kregen we op 16 januari 2009 de uitslag dat ze door haar hele lichaam uitzaaiingen had. Einde verhaal dus. Dan weet je even niet meer wat er met je gebeurt,en kun je ook niet meer logisch nadenken. Ze heeft nog wel 2 chemo kuren gehad om de geboorte van ons derde kleinkind nog mee te maken, de eerste van onze zoon, wat gelukkig gelukt is. Maar toen vond ze het wel goed, en is op zaterdag 24 oktober 2009 overleden.
Vandaar dat ik dus niet op de reünie was, maar dat begrijpen jullie wel…
Hartelijke groet uit IJmuiden,
Peter van Wetering
Terug naar hoofdstuk Wat is er geworden van…
Seedorf40 