Werkzaamheden en wandeltochten

Januari t/m juni

Aan de hand van door mij bewaarde aantekeningen (kopieën van processen verbaal die ik heb gemaakt) volgt weer een selectie van enkele zaken die ik in deze periode heb afgehandeld bij de recherchegroep van de Brigade Seedorf:

  • Vermissing pistool Browning 9mm;
  • Aantreffen revolver Derringer in PSU kast op legeringskamer;
  • Aanrijding door ontwijken van een hond;
  • Kantelen vrachtauto op de Autobahn;
  • Geen binnenhelm dragen en dansen op de laadklep van een 3 tonner tijdens het rijden;
  • Vermissing mitrailleur. (punt) 50;
  • Afhandeling van diverse verkeersongelukken en overtredingen;
  • Proces-verbaal opmaken van militairen die ongeoorloofd afwezig waren van hun onderdeel, o.a. het negeren van een opdracht van een militaire arts om zo spoedig mogelijk terug te keren naar een onderdeel in Seedorf;
  • Aanrijding in Badenstadt 12 mei 1971 (klik hier voor krantenartikel);
  • In de beruchte ‘bocht’ van Brauel gelegen in de B-71 over het riviertje de Oste, gebeurden regelmatig (zeer) zware ongevallen. Ik heb daar vooral ’s nachts vele zwaar gewonde Nederlandse militairen zien afvoeren naar een ziekenhuis in de omgeving. Het betreft een zeer onoverzichtelijke bocht. Op 26 maart 1971 verbaliseerde ik een beroepsmilitair die in deze bocht een tractor met aanhanger inhaalde en daarbij de doorgetrokken witte streep overschreed. De militair was erg boos op mij en zei o.a. “Dit zijn juist streken van de Marechaussee. Er moeten natuurlijk een X aantal processen verbaal geleverd worden voor de statistieken. Ik gaf aan dat ik het aantal gewonden in de statistieken juist omlaag wilde brengen.
    De bocht van Brauel werd ook wel de ‘Harry Lemmensbocht’ genoemd.  Lemmens was een Nederlandse verzekeringsagent in Zeven die veel Nederlandse auto’s in portefeuille had;
  • Een zeer bijzondere ‘overtreding’ op de B-71. De Bundesstrasse 71 loopt o.a. langs de legerplaats Seedorf. Er gebeurden erg veel verkeersongevallen op deze weg. Op een bord nabij poort “zuid” van de legerplaats stond een bord met de tekst “Onze generaal wenst dat u tijdens de spitsuren, max 80 km per uur rijdt over de B-71”
    Tijdens het rapporteren van een overtreder van dit verzoek, gaf de gerapporteerde aan mij aan dat de wens van een generaal geen opdracht is. De straf die direct was uitgedeeld, namelijk 1 maand geen recht op brandstofbonnen voor zijn voertuig, was al voor het indienen van mijn rapport ingetrokken omdat de generaal daar geen recht toe had. Hoe dit verder is afgelopen weet ik niet. Ook niet of het bewuste bord is verwijderd;
  • Waarneming van de Autobahn Polizei:
    Op de A1 van Hamburg naar Sittensen zagen zij een Nederlands militair voertuig, slingerend over de Autobahn rijden. De 2 militaire inzittenden dronken al rijdende, sterke drank uit een fles.

Geldtransport

Bewaking van een geldtransport naar De Volksbank in Zeven. Geld werd ontvangen bij het bureau PANT (particuliere aanschaf Nederlandse Troepen). Via dit bureau konden beroepsmilitairen en hun gezinnen BTW/Mehrwertsteuer vrije inkopen afhandelen.

Samen met een dienstplichtig Marechaussee van het peloton en bewapend met een UZI reden wij voor of achter de auto met het geld. Ik had nog nooit met een UZI geschoten. Het zag er toch wel vervaarlijk uit. Ook tijdens de periode dat de Baader Meinhof groep actief was in Duitsland.

Tijdens een van mijn piketdienst beurten, belde een snackbar eigenaar in Zeven om hulp. Een Nederlandse militair weigerde zijn rekening te betalen.
Nadat ik samen met een dpl Marechaussee van het peloton de snackbar binnen stapte, sloot de eigenaar de deur en zei: “Deze deur gaat niet eerder open voordat er betaald is.” De militair betaalde zijn rekening en wij werden weer ‘vrijgelaten’. Toch maar even melding van dit voorval gemaakt bij de Polizei in Zeven.

Vervolg, juli t/m december

  • Nederlandse Nekaf (jeep) boort zich diep in een slaapkamer van een huis in Tewel. De chauffeur was op weg van Seedorf naar Hohne. Het huis was zwaar beschadigd en de Nekaf was total loss. Ik vond dat de bewoners er erg nuchter onder bleven. Misschien zagen zij een leuke schadevergoeding van Nederland aankomen;
  • De auto van een NL militair moest uitwijken voor een voorsorterende Duitse auto nabij de (beruchte) bocht van Brauel. De auto kwam op zijn kop terecht in de berm. De Duitse auto was spoorloos! Geen gewonden gelukkig;
  • Roken in de filmzaal van de legerplaats. In opdracht van de commandant van de legerplaats Seedorf moest de KMar regelmatig ‘rook controles’ uitvoeren. Voor aanvang van de film werd gedurende 10 minuten een dia getoond met het opschrift “verboden te roken” De brandweer had dit rookverbod geadviseerd op straffe van sluiting van de filmzaal. Het was heel eenvoudig om militairen die toch rookten, te betrappen. Vanuit de cabine van de filmoperator kon je in de lichtstraal richting het filmdoek precies zien wie rookte. Deze controles maakten de Koninklijke Marechaussee niet erg populair;
  • Ongeoorloofde afwezigheid van het onderdeel. Soldaat ging met zijn vrienden tijdens de ‘bouwvak’ op vakantie. Deze vakantie liep niet gelijk met de vakantie van zijn onderdeel;
  • 2 Nederlandse militairen, een dienstplichtig kornet en een dienstplichtig wachtmeester liepen onder invloed van alcohol over de rijbaan van de B-71. Automobilisten moesten voor hun uitwijken en schakelden de Duitse politie in. De kornet werd gedegradeerd tot huzaar der 1e klasse;
  • 2 Nederlandse militairen kochten hasjiesj in een bar in Bremen en rookten dit in de nabijheid van de legerplaats. De aangifte bij de KMar was gedaan door hun pelotonscommandant;
  • Tijdens een nachtpatrouille zocht ik de wachtcommandant van de legerplaats. Hij lag te slapen in een van de cellen achter in het wachtgebouw. Zijn straf 11 dagen streng arrest;
  • Nederlandse militairen verkochten belastingvrij verkregen sigaretten (80 sloffen), boter (140 pakjes) en drank (70 flessen) aan Duitsers. De Duitse douanerecherche nam dit voorval erg hoog op. Noot:
    tijdens de jaarlijkse ‘Polizeifeesten’ die wij organiseerden dronk de Zollfahndung beslist geen belastingvrije alcoholische drank. Uitsluitend frisdrank en koffie. (Dat was ook belastingvrij!);
  • Diverse aanrijdingen en rijden onder invloed van alcohol;
  • Aangifte van de vermissing van een pantserrupsvoertuig M113 in Garlstedt.
    Duitse militairen hadden de M 113 na een compagniesfeest meegenomen en op hun kazerne in Schwanewede geparkeerd. De aangifte werd ingetrokken;
Pantserrupsvoertuig M113 – foto: Alf van Beem (Creative Commons)
  • Na een uitwijkmanoeuvre op de Autobahn van Hamburg naar Bremen sloeg een auto met 2 militairen over de kop en belandde de auto tegen de beveiliging van de middenberm. Geen gewonden, wel 3 gladde banden en teveel gedronken in een bar in Hamburg;
  • Toeval?
    Op 15 november zag ik tijdens een patrouille een persoon in burger gekleed naar het sportgebouw lopen. Op zich niets bijzonders. Kort daarna stroomde er aangiftes (8) binnen van militairen die waren bestolen van geld dat was ontvreemd uit hun kleding in de sportzaal en uit PSU kasten op legeringskamers. Enkele dagen later zag ik deze persoon op de kazerne lopen en sprak hem aan. Hij gaf toe dat hij op 15 november naar de sportzaal was gelopen. De militair ging vrijwillig mee naar de brigade van de KMar. Tijdens een verhoor, gaf hij aan tientallen diefstallen te hebben gepleegd in Nederland, Duitsland en in het bijzonder op de legerplaats Seedorf. Tijdens de verlofperiodes van zijn compagnie bleef hij altijd op de legerplaats. Hij had in Nederland geen thuis. Na zijn verhoor verbleef verdachte tijdelijk vrijwillig in de cel van de brigade om represailles van zijn maten te voorkomen. Daarna werd hij naar Nederland overgeplaatst;
  • Overname van een onderzoek naar het rijden onder invloed van alcohol van een NL militair. De Duitse politie had al een bloedproef laten afnemen. De militair reed in de bocht van Brauel over de doorgetrokken witte streep;
  • Militair week met zijn auto uit voor een tankauto en reed tegen een boom;
  • Tijdens het inhalen van een auto in de bocht van Brauel botste een militair tegen een Duitse personenauto. Geen gewonden, maar de militair stopte niet. De militair heb ik achterhaald, hij had teveel alcohol gedronken. De Duitse politie liet een bloedproef afnemen. De Duitse politie had wat medelijden met hem omdat hij beweerde dat zijn ouders in de 2e wereldoorlog door toedoen van Duitsers waren omgekomen. Ik toonde bij de Duitse politie aan dat beide ouders ergens op de Nederlandse Antillen woonden;
  • Drie militairen gooiden 60 à 70 jerrycans vanuit een 3 tonner op de grond. In de nabijheid stonden 3600 jerrycans gevuld met benzine. In verband met de mogelijkheid dat er vonken zouden kunnen ontstaan tussen deze licht ontvlambare benzine, heb ik dit gooien laten stoppen. Twaalf andere soldaten stonden de 3 gooiende militairen aan te moedigen om met deze jerrycans te gooien;
  • Een beroepsonderofficier die wegens vermeende smokkel van belastingvrije drank en sigaretten in de cel van de brigade verbleef, moest dagelijks worden gelucht. Als ik aan de beurt was, liep ik als begeleider met hem mee, ook langs zijn huis nabij de legerplaats. Ik kreeg wel een raar gevoel als zijn echtgenote en zijn kinderen achter de ramen naar hem zwaaiden.

Inbraak bij 42 BLJ

Na het inslaan van een raam tijdens een heftige onweersbui, donder en bliksem en daarna het openbreken van een metalen kast werd in de nacht van 27 op 28 juli de wedde van nog niet uitbetaalde dienstplichtigen gestolen. Een beloning van DM 1000,- werd uitgeloofd, zoals te zien op de paginagrote oproep in de Griffioen. Deze zaak is nooit tot een oplossing gekomen.

Nog enkele opmerkelijke zaken

  • Autogordel.
    In Nederland was het nog niet verplicht om een autogordel in je auto te gebruiken. Bij een aanrijding die ik behandelde zag ik dat een zwangere vrouw door het voorraam van een auto was  ‘gevlogen’, heb ik snel autogordels in onze auto laten aanbrengen;
  • Tijdens een oefening waren 2 militaire voertuigen op elkaar gebotst. In de cabine van een voertuig stond een met benzine/kerosine  gevulde jerrycan. Deze kwam tot ontbranding. De chauffeur overleefde dit niet. Ik zie nog altijd zijn lijf, zonder hoofd op de grond naast het voertuig liggen;
  • Tijdens een patrouille van ons, ik werd vergezeld van een dienstplichtig Marechaussee, verzocht de Duitse politie om bijstand bij een dodelijk ongeval in Beveren. Een Nederlander (werkzaam op de legerplaats) had een Duitse voetganger aangereden. De Duitse jongen van 15 jaar was daarbij overleden. Op de plaats van het ongeval bleek mij dat de Nederlander geen militair was. De Duitse politie moest in zo’n geval de aanrijding afhandelen. Verbijsterend was het volgende, de ‘dronken’ Nederlander liep naar de overleden jongen en probeerde hem tot leven te wekken. De dorpelingen probeerden dit te voorkomen. De politie en wij konden met zeer veel moeite voorkomen dat de Nederlander gelyncht werd. De Nederlander had bij ‘Mutti Muller’ in Seedorf een meisje opgepikt en wilde deze naar huis brengen;
  • Aan de buitenzijde van poort Zuid van de legerplaats werd een sokkel geplaatst. Op deze sokkel werden verongelukte auto’s geplaatst die als afschrikkend voorbeeld moesten dienen. Wij bezaten voldoende voorbeelden. Eenmaal werd een op de sokkel geplaatste auto verwijderd. De achtergrond was te schokkend. Nieuwe lichtingen moesten, zeker de 1e reis, altijd met een bus van Nederland naar Seedorf worden vervoerd. Er werd een uitzondering gemaakt voor een soldaat die in Zeeland woonde. Hij beging een grote vergissing door met zijn eigen auto naar een verkeerd dorpje Seedorf te rijden. Er zijn 13 plaatsen in Duitsland met de naam Seedorf. Voorbij Hamburg in Sleeswijk Holstein raakte hij betrokken bij een aanrijding en overleed daarbij;
Regelmatig kwam er een Leopard berging naar de brigade om van deze auto’s een klein pakket te maken. Na het doorsnijden van enkele luchtslangen van de Leopard, mocht dit niet meer!
  • Een collega beklaagde zich er over dat de witte caravan van de buurman precies achter zijn tuin werd geparkeerd en niet achter zijn eigen tuin. Ik opperde (wat luid): “dan gaan we de caravan toch legergroen verven!” De volgende dag moest ik bij mijn brigadecommandant komen. De buurman had een klacht tegen mij ingediend;
  • Mijn brigadecommandant woonde ook in een Feldwebelwohnung. De kelders onder deze woningen werden niet gescheiden door tussenwanden. Mijn brigadecommandant uitte verdenkingen dat zijn buren kolen voor de kachel uit zijn voorraad gebruikten. Resultaat, samen met een collega zaten wij ’s avonds in deze kelder nabij het kolenhok te wachten op een buurman. Helaas geen heterdaadje;
  • Een tankauto van 41 Bevocie reed vanaf de legerplaats naar de spuitplaats aan de overkant van de B-71. Tijdens het kruisen van de B-71, reed een Duitser met zijn auto met hoge snelheid van Bremervörde richting Zeven en botste op de tankauto. De aanrijding was zo hevig dat de tankauto dreigde te kantelen. De Duitse bestuurder was overleden.
    Om administratieve zaken af te handelen moest ik naar het ziekenhuis in Zeven. Daar aangekomen, stopte een auto, een vrouw stapte uit en rende op mij af en begon te huilen en mij te slaan. Het bleek de echtgenote te zijn van de overleden bestuurder. Ik werd ontzet door de zwager van deze mevrouw. Ik was de eerste persoon in een Nederlandse uniform die zij zag.

Alle door ons opgemaakte processen verbaal en rapporten gingen in afschrift naar de commandant van 101 Marechausseebataljon in Nunspeet. Officieel viel de Brigade/recherchegroep Seedorf onder die commandant. Daar werden ze allemaal minutieus nagekeken en van commentaar voorzien. Een paar maal per jaar werd dit commentaar door onze detachementscommandant met ons gedeeld. Vaak was de verdachte al door de krijgsraad veroordeeld. Ik heb hier weinig van geleerd. Leerzamer vond ik het bijwonen van een rechtszaak bij de (mobiele) krijgsraad. Daar leerde je waar het juridisch om ging. Dit gold ook voor zaken die in het Militair gerechtelijk tijdschrift waren opgenomen.

Ongevallenbord bij poort Zuid van de legerplaats

Elke maand hield het personeel van de brigade dit bord actueel door het aantal doden, zwaargewonden, gewonden en aantal ongelukken te vermelden. Dit deden wij met rode plakcijfers. Niet iedereen was het eens met deze wijze van informatievoorziening.

Vertalen

Regelmatig deed de Duitse politie of Duitse rechtbank een beroep op de brigade om een vertaler te leveren. Bijvoorbeeld tijdens een verhoor van een Nederlander of wanneer een Nederlander voor een Duitse rechter moest verschijnen. Normaal gesproken was dat een taak van Wmr I Piet Sikkens. Bij afwezigheid mocht ik dat ook doen.

Plotsklaps mochten wij dit niet meer doen van onze detachementscommandant. Hij had inmiddels verkering gekregen met de vertaalster van de legerplaats Seedorf. Zij ging vanaf dat moment vertalen.
In dit voorbeeld, moest ik als getuige bij een Duitse rechtbank verschijnen. De vertaalster zat daar ook. Toen ik aan de beurt was vroeg ik aan de rechter of ik ook vragen mocht beantwoorden zonder gebruik te maken van de vertaalster. Dit mocht.
Toen ik weer terugkwam op het detachement kreeg ik een flinke reprimande. De vertaalster had er voor ‘joker’ bijgezeten.

Viborg, 26 en 27 juni

Voor de tweede keer liepen wij de Heerenwegmars van 2x 45 km in Viborg. Wij gingen nu met eigen vervoer. Wij sliepen in barakken op de Deense Prinsenskazerne in Viborg. De leiding was in handen van wachtmeester der 1e klasse P. Sikkens.
Deelnemers:
Marechaussees Laayendekker, Van Raid, Peter Bohte, Van de Linden, Hoving, Jonkheren, Langeveld, Lucassen, Lange, Gerard Gaarthuis, Roest, Driesen en Auke Joling. Heel veel regen op de laatste dag.

Action Sorgenkind

Hardlopen voor Action Sorgenkind in de winter van 1971-1972.
Op zondagochtend was het mogelijk om in de omgeving van Zeven hard te lopen. De start was altijd om 09.00 uur. De opbrengst ging naar Action Sorgenkind Duitsland. Er liepen maar een paar Nederlanders mee. Deze liefdadigheidsinstelling werd in 1964 op initiatief van het Zweites Deutsches Ferhnsehn (ZDF) opgericht, met als doel steun te bieden aan kinderen uit probleemgezinnen en werd gefinancierd uit een loterij. Vanaf 2000 staat deze charitatieve belangenorganisatie bekend onder de naam ‘Action Mensch’, is de focus wat uitgebreid, en kan men nog steeds rekenen op veel donaties van sympathisanten.

Naar het volgende deel: Het beroepsleven: 1972

naar top↑