Hoe gaat het nu met Gerrit?
Na mijn diensttijd in Seedorf ga ik weer als metselaar aan de slag. In dit beroep werkte ik al vanaf mijn 14e jaar. Een van de eerste bouwwerken waaraan ik na de diensttijd werk, is het Sophia-ziekenhuis in Zwolle. Dat was in 1971. Nu, 40 jaar later wordt er een heel nieuw complex gebouwd.
Steen na steen, gebouw na gebouw, huis na huis, jaar in jaar uit kabbelt het leven door. Mijn vrije tijd vul ik stevig met het uitgooien van een hengel, vakanties op de boot en in de caravan, muziek maken en luisteren, de nodige verbouwklussen voor familieleden, vrijwilligerswerk voor de kerk.
In 1985 ontmoet ik Etty, ook kerkelijk vrijwilliger. Ons huwelijk is in april 1986. In 1987, 1989 en 1992 worden onze zonen Lammert, Michiel en Christian geboren. Jongens die er voor zorgen dat er altijd leven in de brouwerij is. Inmiddels zijn het grote knullen (ze zijn ons in lengte voorbij gegroeid), (bijna) volwassen mannen van 23, 21 en 18 jaar met een brede interesse. Vooral op het gebied van techniek, maar ook muziek luisteren en maken en fotografie zijn hun hobby’s. Ze lijken op hun vader… Het laatste jaar is ijverig gewerkt aan de restauratie van een VW kever uit 1969! De restauratie is nu af en eerlijk is eerlijk: het resultaat mag er zijn. Deze auto ziet er uit alsof hij zo van de fabrieksband in Wolfsburg is gerold. Net zoals wij het zagen in de vakantie die we tijdens onze diensttijd in de Harz hebben doorgebracht.
In de zomer gaan we graag met de tent naar de kust in Noord Holland. In de vroege morgen zwemmen in zee, fietsen door de duinen, een museum bezoeken zijn zo de vakantiebezigheden.
In de afgelopen 40 jaren heb ik bij verschillende bouwbedrijven gewerkt . De langste periode bij mij huidige werkgever. Bij dit bedrijf ben ik als voorman en leermeester metselen al bijna 25 jaar werkzaam. Ik probeer de kneepjes van het vak over te brengen op de jonge mensen die het vak nog willen leren. Helaas zijn er weinig jongeren die nog in de bouw willen werken.
Op een zondagmiddag in 2009 werd ik onverwacht gebeld door Bert Hendrickx. Erg leuk dat het contact weer is gelegd. We hebben al heel wat herinneringen uit de Seedorftijd opgehaald.
De CD met muziek uit die tijd wordt vaak beluisterd, en niet alleen door mij! Onze jongens vinden deze muziek ook te gek.
Ik hoop in 2011 met vroegpensioen te gaan. Bang om me te vervelen ben ik zeker niet. Er zijn zoveel liefhebberijen waar ik nu de tijd niet voor heb. Ik hoop er in goede gezondheid van te kunnen genieten.
Kampen, september 2010 (tegenwoordig woonachtig in Ens)
Terug naar hoofdstuk Wat is er geworden van…
Seedorf40 