De teloorgang en opstanding van ons ‘familiewapen’
Seedorf moest voorgoed dicht;
Voor ons wapen een slecht bericht.
Seedorf’s logo is niet meer,
ook al kwamen we met z’n allen in ‘t geweer.
De strijd der Griffioenen is gestreden;
Seedorf heeft eronder geleden.
Voor de 41ste brigade het symbool van kracht;
hij waakte over ons dag en nacht.
De hybride vogel met vleugels en hanenkam,
maakte, als ‘t moest, de vijand lam.
Hij had mythische gaven,
waaraan de brigade zich te allen tijde kon laven.
Heerser over land en lucht
maakte hem in wijde omtrek berucht.
De strijd der griffioenen is gestreden;
Seedorf heeft het tij niet meer kunnen keren.
Het logo, het woord, is ons ontnomen;
door sluiting van de kazerne gekomen.
Onze griffioen is uitgevlogen en ras
gelijk een feniks herrezen uit z’n as.
Zijn vleugels uitgeslagen en uitgevlogen,
zeker niet weloverwogen of opgetogen
naar Ermelo’s 411 Opvang-Afvoer Compagnie.
Hopend dat het accent op het eerste ligt;
geen enkele twijfel mag daarover bestaan, allicht!
Hilarisch doet dit echter wel klinken,
maar de Titanic zal er zeker niet door zinken.
Ons embleem, ons blazoen is niet bevlekt;
het is uiteindelijk door de geneeskundige troepen gered.
Ons Griffioentje krijgt in Ermelo z’n welverdiende rust;
bij de overdracht een voorwaarde, een ‘must’.
Wij veteranen van de 41ste brigade houden met Ermelo goede banden,
want ons logo, ons wapenschild is nu in goede handen.
Dankbaar zijn wij veteranen de geneeskundige troepen
en wensen hun de hartelijke groeten.
Geschreven door Paul Broekman, juni 2013
Terug naar hoofdstuk Poëzie verzameld