Hoe gaat het nu met onze cie’s commandant?
Struinen en vorsen op internet leveren soms iets geheel onverwacht op. Zo stuitte ik onlangs op een weblog over Seedorf, dat mijn aandacht trok. Een voor mij in het oog springend item was de compagnieskrant ‘De Komma’ en dat kwam me wel heel bekend voor.
Als commandant van de B. compagnie van 41Gnbat in de vroege 70-er jaren heb ik tot groot genoegen de oprichting ervan mee mogen maken. Toen ik bovendien op de site, bij de rubriek ‘opsporing verzocht’, mijn naam tegenkwam heb ik direct contact opgenomen met Bert Hendrickx. Wat een geweldig initiatief om een weblog te maken en in de lucht te houden over het bezige leven op deze – helaas alweer 9 jaar geleden gesloten – Nederlandse legerplaats op de Noord-Duitse laagvlakte.
Als jong beroepsofficier werd ik in juli 1969 bij 41Gnbat geplaatst in de functie van hoofd sectie S2 (inlichtingen en veiligheid); het jonge gezin De Wit volgde spoedig daarna met twee kinderen, waarvan de jongste nog pas een paar maanden oud was.
Begin 1970 kreeg ik te horen dat ik commandant zou worden van de BCie; de lichting was inmiddels al in opleiding in Vught. Het waren dus mijn eerste stappen op dit pad met de lichting 69/5-69/6. Ik heb het als een geweldige ervaring beschouwd en mede door de op dit weblog getoonde hoogtepunten ook buitengewoon plezierig gevonden. Dat nog velen van jullie na zoveel jaren zo enthousiast reageren toont aan dat het een bijzondere herinnering oplevert om deze dingen met elkaar en ver van huis te beleven.
Na jullie afzwaaien ben ik gewoon doorgegaan bij de BCie met een nieuwe lichting, de opvolgers dus. Over deze lichting vertelt Paul Broekman heel boeiend op deze website.
In maart 1972 nam de voor mij derde compagnie het legeringsgebouw en natuurlijk ook de bar in bezit. Deze lichting heb ik niet tot het eind toe meegemaakt; in januari 1973 moest ik – na een verblijf van drieënhalf jaar in Duitsland – terug naar Nederland om in Den Haag een cursus te gaan volgen op de Hogere Krijgsschool.
Met pijn in mijn hart heb ik afscheid moeten nemen van de leuke jaren; de laatste dag is een geweldige gebeurtenis geworden, waarvoor in ‘De Griffioen’ een hele pagina werd ingeruimd (zie bijlage rechts). Een buitengewoon ingrijpende periode werd hiermee voor mij en het gezin afgesloten.
Na de cursus werd ik geplaatst bij de staf van het Genie-opleidingscentrum in Vught. Het was wel weer wennen aan ‘het gewone Hollandse militaire bestaan’; gelukkig hoefde dit niet te lang te duren, want in 1976 deed zich de mogelijkheid voor om weer bij 41Gnbat geplaatst te worden als hoofd sectie S3 (opleidingen en operatiën). Het leverde ook een bevordering op tot (groot)majoor.
Het gezin ging weer braaf mee, het was tenslotte erg goed bevallen in de eerste periode! We denken – inclusief de beide zonen – nog met de nodige weemoed terug aan in totaal ruim zes jaar wonen in Zeven nadat ik in 1979 weer naar Nederland wordt overgeplaatst.
Dan volgen diverse staffuncties in Wezep en Den Haag, waarbij er weer een ster bijkomt op de schouder.
In 2001 ga ik als luitenant-kolonel (overste) met functioneel leeftijdontslag op 57-jarige(!) leeftijd en breekt een tijd van veel vakantievieren met de caravan aan.
Een parttimebaan als bouwkundig vooropname-expert gedurende ruim 10 jaar houdt mij nog weg achter de geraniums.
Tegenwoordig krijgen deze mooie planten geregeld water in de vensterbank!
W.F. (Willem) de Wit, Gouda, maart 2015
Terug naar hoofdstuk Wat is er geworden van…
Seedorf40 