Speciale editie Legerkoerier
Laat het maar aan de Nederlandse militair over om elke gelegenheid aan te grijpen een feestje te bouwen. Zo ook naar aanleiding van 20 jaar (1963-1983) Nederlandse Troepen in Seedorf. Dat de viering ervan drie maanden te vroeg plaatsvond mocht de pret natuurlijk niet drukken.
De Deutsch-Niederländische Woche (van 3 t/m 12 juni 1983) vormde een perfecte setting voor de festiviteiten rond dit heuglijke feit! De Legerkoerier kwam al in mei met een uitgebreide reportage waarin de nodige historie was verwerkt, want geen herdenking zonder een stukje geschiedenis.
De feestweek, waarin o.a. ook de Zevener Avondvierdaagse werd gelopen, werd afgesloten met een optreden van The Dutch Swing College Band. Weer eens wat anders dan new wave… Erg veel informatie uit die tijd in de bijlage (zie onder).
’20 Jaar werken aan vrede en veiligheid’
Vanaf het begin heeft de Noord Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) een gemeenschappelijk doel gehad: de collectieve verdediging van West-Europa en het voorkomen van agressie vanuit het oosten. In het kader van de ‘forward strategy’ (voorwaartse verdediging) werd besloten eenheden zo dicht mogelijk bij de grens tussen West- en Oost-Europa te legeren. Bij de verdeling van het te verdedigen gebied kreeg Nederland een gedeelte van de Noord-Duitse laagvlakte toegewezen. De Berlijnse crisis versnelde de ingezette procedure om een Nederlandse eenheid permanent te stationeren.
Over de juiste locatie werd men het op hoog niveau niet zo snel eens; het was de toenmalige bevelhebber der landstrijdkrachten, luitenant-generaal F. van der Veen, die de knoop doorhakte: het wordt Seedorf.
Met de Duitse autoriteiten werd een overeenkomst gesloten, waarbij de Nederlandse eenheden in de zo goed als nieuwe kazerne in Seedorf, een klein plaatsje in Nedersaksen, trekken en Duitse eenheden in de Legerplaats Budel* in Noord-Brabant.
In 1963 betrokken de eerste eenheden van de ‘lichte brigade’, die tijdelijk in omgeving van Bergen-Hohne waren gelegerd, hun permanente behuizing in de Bondsrepubliek. Nu, in 1983, is Seedorf een begrip binnen de Koninklijke Landmacht. Vele tienduizenden beroeps-, reserve- en dienstplichtige militairen hebben er in de loop van de afgelopen 20 jaar, misschien wel met gemengde gevoelens, voor kortere of langere tijd gediend. Toen de ‘Legerplaats Seedorf’ eenmaal een feit was en een permanent karakter kreeg, kwamen ook de familie- en gezinsleden over uit Nederland. Huisvesting werd gezocht en gevonden in de omgeving en met name in en rond het stadje Zeven. Een stadje van circa 16.000 inwoners dat er in de afgelopen 20 jaar in feite alleen maar beter van is geworden.
Meer eenheden, meer mensen, meer materieel, de reorganisaties en veranderingen zijn die 20 jaar niet van de lucht geweest. Soms grote, soms kleine veranderingen. Zoals in 1966 de opheffing van het Intendancedetachement en de oprichting van de Bevoorradingscompagnie tot in 1983 de opheffing van 41 Verkenningseskadron en de oprichting van een ca. 25 man tellend Verkenningsdetachement. […]
“De waakhond moet geloofwaardig zijn”
Commandant 41 Pantserbrigade, tevens commandant Nederlandse Troepen Seedorf, Hohne, Langemannshof, is brigadegeneraal C. Brouwer. Men kan gerust stellen dat brigadegeneraal Brouwer de legerplaats Seedorf kent: van 1967 tot 1969 was hij commandant 41 Pantsergeniecompagnie, die eerst in Seedorf was gelegerd, maar later is verhuisd naar Hohne, in de jaren 1972/1973 was hij bataljonscommandant van 41 Geniebataljon en sinds 1980 heeft hij zijn huidige functie. Twintig jaar Seedorf is voor generaal Brouwer ‘twintig jaar meewerken van Nederland aan vrede en veiligheid’.
“Wij moeten niet vergeten dat onze aanwezigheid hier op de Noord-Duitse laagvlakte een grote waarde heeft in het kader van de geloofwaardigheid van Nederland in bondgenootschappelijk verband. Met onze aanwezigheid maken wij duidelijk aan onze bondgenoten dat wij in geval van nood meedoen. Wij moeten onszelf zien als een soort waakhond, die alleen afschrikt. Maar dan moet hij wel in de voortuin aanwezig zijn en niet liggen slapen in de achtertuin. En de waakhond moet geloofwaardig zijn, een felle keffer, die, als het er op aankomt agressief en offensief kan optreden. Dan alleen schrikt hij af.”
Bekijk het hier…
Klik op dit symbool voor het openen van de volledige publicatie. Dit document is beschikbaar als PDF om online te bekijken of te downloaden voor eigen gebruik.
Van dit artikel bestaat tevens een online tekstversie (zonder foto’s). Klik voor toegang op het TXT-icoon.
* De naam ‘Legerplaats Budel’ is in 1988 gewijzigd in ‘Nassau-Dietz kazerne’.
In juni 2005 werden er weer Nederlandse militairen gehuisvest. De definitieve sluiting vond plaats op 28 februari 2014 toen het complex werd overgedragen aan de dienst Vastgoed Defensie. Het vertrek van de Duitse militairen had voor een kleine gemeenschap als Budel (destijds ca. 9.000 inwoners) een behoorlijke impact, zoals te lezen in dit artikel uit de Volkskrant van 16 september 2004.
Seedorf40 